De Arab Cup in Qatar is een testrun voor het WK 2022. Het laatste deel van de blog gaat over de discrepantie tussen de megagebouwen en het gebrek aan vraag in het land. Na een goede twee weken in Doha, verlaat ik de locatie voor het WK 2022. Ik neem de metro naar het vliegveld. Met deze metro van 40 miljard dollar en zijn drie lijnen met elke vijf minuten een trein. Dat rijdt altijd en nooit met vertraging.
Ik bedoel: het WK hoort thuis in de voetbalminnende Arabische wereld. Alleen: Qatar, met zijn strikt Wahhabi-islam en nog geen drie miljoen inwoners – moeilijk. Er is een gebrek aan democratie en ongewenste minderheden worden onderdrukt. De culturele gebruiken zijn vanuit Europees oogpunt onbegrijpelijk. En: alleen al vanuit milieuoogpunt lijkt het volkomen irrationeel om acht enorme voetbalstadions neer te zetten in een land dat er niet eens één van deze omvang nodig heeft.
Weelderige maar ongebruikte infrastructuur
De discrepantie tussen gigantische infrastructuur en menselijk gebruik ervan is wat het meest opvalt in Doha en het omliggende gebied. Metro, snelwegen, pretparken, strandfaciliteiten en fitnessruimtes – nergens heb ik ooit zo’n uitgebreide en weelderige infrastructuur gezien die zo verlaten en ongebruikt is. Tijdens de Arab Cup in de wijk Katara – 100 meter van het strand – is er een openbare kijkruimte met een gigantisch scherm, eetstalletjes en kinderanimatie. Ik heb daar nooit mensen ontmoet – met uitzondering van het beveiligingspersoneel.
Naar mijn mening is Qatar onmetelijk rijk – en het heeft dit WK gekocht. Van soms gewetenloze voetbalfunctionarissen van over de hele wereld die graag meewerken aan de miljoenen en miljarden uit de olie- en gashandel van het emiraat. De bouwhausse heeft miljoenen goedkope arbeiders uit Aziatische ontwikkelingslanden naar het land gelokt, wier energie graag wordt gebruikt.
WK in Qatar – een logisch gevolg
Verbazingwekkend genoeg klaagde bijna geen van deze arbeiders – althans tegen mij – over hun lot. Integendeel, deze mensen zijn blij om een paar jaar in een veilig land als Qatar door te brengen en zoveel geld te verdienen dat ze een iets beter leven voor hun familie thuis kunnen financieren.
Iedereen die het WK 2022 wil boycotten, zal daar vele redenen voor vinden. Wie eerlijk is, zal echter moeten toegeven dat een WK in Qatar slechts het logische gevolg is van een totaal over-the-top voetbalbusiness wereldwijd. Ik geloof in ieder geval dat de voetbalwereld in Qatar het WK krijgt dat ze verdient. Salaam!